Hlaupið er frá Nausthamarsbryggju framhjá FES og út Ægisgötu og Tangagötu. Inn á Skipasand og þaðan niður á Friðarhafnarbryggju. Norður fyrir N1, framhjá Spröngunni, upp Hlíðarveg og inn í Herjólfsdal. Hlaupið er hringinn í kringum Tjörnina. Þaðan er hlaupið framhjá Kaplagjótu, Mormónapolli og til suðurs með Hamrinum. Upp á Breiðabakka þaðan sem farið er niður í fjöruna Klauf og Höfðavík.
Hlaupið er með brún Stórhöfða að norðan að lundaskoðunarhúsi. Hlaupið meðfram og í lundabyggðinni vestur og allan hringinn um Stórhöfða og þaðan yfir eiðið milli Klaufar og Brimurðar. Beygt inn Kinn og hlaupið meðfram Sæfelli út veginn og síðan beygt til austurs og farið meðfram flugbraut og út fyrir flugbrautarenda að austan. Þaðan niður með brúninni og með henni þar til að komið er inn á slóða. Hlaupið á Slóðanum að Eldfelli og farið framhjá Páskahelli. Farið meðfram Eldfelli að austan að krossinum inn við Eldfellsgýg.
Síðan er hlaupið á malarveginum á Nýja hrauninu til norðurs niður að gatnamótum, þá er beygt til austurs og hlaupið stutta vegalengd á veginum. Niður á útsýnispall hjá Viðlagafjöru, þar sem útsýni er að Bjarnarey, Elliðaey og Eyjafjallajökli. Frá honum er farið áfram til norðurs og farið grýtta leið meðfram Gjábakkafjöru sem endar upp á útsýnispalli móts við Klettshelli. Hlaupið er þaðan niður í Skansfjöru framhjá Stafkirkjunni og Landlyst þar sem hringnum er lokað.
Leiðin öll 2022 með kílómetrum inn á
Á myndinni hér að ofan sjáum við við hreinlega hlaupum um alla eyjuna fögru. Við hjónin komumst loksins inn í Herjólfsdal, þar sem við fórum hring í kringum sviðið. Það koma að því að komast í Herjólfsdalinn komin á sextugsaldurinn!
Við vorum sammála Sigurbirni Erni um hvar hlaupið hafi reynst erfiðast. Km 7-9,5 = hlaupið í fjörunni og upp Stórhöfða. Km 11-13 = hlaupið upp krefjandi brekku upp að flugvellinum. Km 16-17 = þá er hlaupið með krefjandi sendnu undirlagi í hlíðum Eldfells. Hringurinn er með um 640 m hækkun þannig að leiðin er krefjandi. Fyrstu 5 km eru nokkuð þægilegir þar sem 3,5 km eru á malbiki með lítilli hækkun. Á 5-10 km kaflanum liggur leiðin töluver upp og niður og er frekar tæknileg þar sem mikilvægt er að horfa vel fram fyrir sig. Fjaran kemur eftir 7,5 km en búið var að leggja mottu töluverðan spotta af þeirri leið. Síðan var haldið upp frekar bratta grasbrekku upp Stórhöfðann uns 10 km drykkjarstöðinn var náð. Á 10-15 km kaflanum kemur lúmska brekkan upp að flugvellinum. Á 15-20 km kaflanum er hlaupið með frábært útsýni til lands á hægri hönd og sjálft eldfellið á þá vinstri. Vikurinn í hrauninu getur verið gljúpur og auðvelt að spóla þar! Þegar búið er að hlaupa um 17.5 km er komið inn í nýja hraunið þar sem meira er gengið og klöngrast heldur en hlaupið. Síðasti 1,2 km hlutinn er síðan þegar komið er niður í fjöruna og hlaupið fram hjá Skansinum og í markið.
Nokkrar myndir frá hlaupinu - fengnar af facebook síðu hlaupsins
Allir komumst í mark, veðrið var gott, en töluverður vindur. Hnéð hjá mér hélt eftir að keyrt var á mig á hjólinu 3 vikum fyrr. Eftir hlaupið gengum við að sundmiðstöðinni aðeins til að fá þær upplýsingar eða ekki væri pláss fyrir okkur ofan í laugina en við gætum farið í sturtu sem við ákváðum að gera. Eftir sturtuna var bara orðið stutt í mat sem við áttum bókaðan á veitingastaðnum Gott. Aftur fengum við Hákon okkur Puffin matseðil með steik og rauðvíni. Þarna sátum við í góðu yfirlæti þangað til Íris og Anna ásamt Hákoni þurftu að fara að hafa sig til í bátinn og halda heim. Við hin gistum aðra nótt, ekki oft sem maður deilir herbergi með fjórum konum!
Um morgunninn ákvað ég að halda mínu striki þótt Hákon væri fainn heim og kíkja á Heimaklett, hin nafntogaða algræna fjallstopp við innsiglinguna til Eyja. Bíllaus gekk ég útfyrir og meðfram allri höfninni og að uppgöngustaðnum. Fyrstu kaflarnir eru eiginlega snarbrattir (lóðréttir) stigar áðun komið er inn á frekar aflíðandi dalverpi með útsýni yfir bæinn og lundaholur allt í kring. Virkilega gaman að fara þarna upp. Leiðin upp og niður tók tæplega klukkutíma en ég hugsa að ef maður tæki á því þá sé þetta nú ekki meira en 30 mínútna ferð fram og til baka. En útsýnið var algjörlega geggjað bæði til lands og ekki síður suður eftir Vestmannaeyjunum allt til Surtseyjar.
Mynd af toppi Heimakletta yfir Vestmannaeyjabæ!
Klukkan 12 áttum við síðan bátinn til baka í Landeyjarhöfn og vorum komin heim um klukkan 16 eftir að hafa skutlað ferðafélögunum (Möggu Lukkum, Margréti og Rósu) til síns heima.
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.