Móskarðahnjúkar loksins

"Rósa og Hákon koma klukkan 09 og sækja okkur á morgun," sagði eiginkonan í gær. Nú hvert erum við að fara? Spurði ég. Á Móskarðahnjúka! Og það stóð heima. Rétt um klukkan 09 annan í hvítasunnu renndi Hyundainn í hlað og sótti okkur hjónin. Ég í stuttbuxum og Gerða í vetrarbuxunum.

Í bók sinn um Suðvesturnornið segir Einar Þ. Guðjohnsen; "Hnúkaröð tengir saman Esju og Skálafell, en verða þó nokkur misdjúp skörð á milli. Þetta eru líparithnúkarnir Móskarðshnúkar (eða Móskarðahnúkar). Liturinn blekkir marga, og gætu menn ætlað, að þar væri oftar sólskin en raun ber vitni, og þannig blekkti sólarliturinn meistara Þórberg ítrekað, þegar hann ætlaði að gerast húsamálari forðum daga." Haraldur Örn og félagar í Fjallafélaginu lýsa göngunni svo á vefsíðu Fjallafélagsins: "Héðan (innskot: frá göngubrúnni yfir Skarðsá) er gengið upp móann til hægri og upp á Þverfellið, hægra megin við Gráhnúk (stundum nefndur Hrútsnef). Eftir Þverfellinu er gengið að vestari hnjúknum en þar tekur við greinileg gönguslóð sem rétt er að fylgja. Liggur slóðin í austur utaní vestari hnjúknum og í skarðið milli hnjúkanna. Úr skarðinu er greiðfær leið upp á eystri hnjúkinn sem er hærri eða 807 metrar yfir sjávarmáli. Síðan er tilvalið að ganga á vestari hnjúkinn sem er 787 metra hár."

 

Klukkan 09:40 lögðum við af stað hring um Móskarðahnjúka, austast í Esjunni. Gengin vegalengd reyndist vera 8.76 kílómetrar á tæpum 3 klukkutímum (2:51). Veðrið var ekkert sérstakt. Gengum upp í þokuna í um 5-600 metra hæð og útsýni ekkert á meðan við gengum upp í skarðið á milli Móskarðahnjúkanna tveggja. Fyrst fórum við á þann eystri og hærri sem er um 807 metrar. Leiðin er afar þægileg og renndum við þetta á um klukkutíma upp á toppinn. Eftir stutt stopp og myndatöku héldum við sömu leið niður í skarðið og upp á hinn hnjúkinn sem er heldur lægri. Áfram héldum við á þriðja toppinn og að Laufskörðum. Þegar þangað var komið blöstu tindarnir við enda veðrið orðið skaplegra eins og sjá má á myndinni hérna að ofan sem tekin er frá Laufskörðum.

Í Esjuáskoruninni ágætu sem Hundraðshöfðinginn Þorvaldur Þórsson og fleiri settu inn á fésbókarhópinn Esjuvinir eru þessir toppar listaðir upp svona:

Þessa þrjá tinda + Laufaskörðin (austan megin) kláruðum við og gengum síðan niður eftir nokkuð greinilegum stíg meðfram Þverárdal og nánast beint niður að skátaskálanum Þristi sem m.a. Sverrir pabbi Hákonar kom að byggingu á en hann var byggður árið 1966 af skátafélaginu Kópum. Gönguleiðin öll er mjög greinileg og mjög skemmtileg. Það er alveg eins og þú sért á allt öðrum stað á landinu m.v. annað í Esjunni.

 

Ísland - Já takk!

Frábærir ferðafélagar ala Verslógengið skellti sér í innanlands-saumaklúbbsferð helgina 16.-17 maí 2020. Gerða smellti inn athugasemd hvort menn væru til í innanlandsferð 2. maí. Allir klárir (og í raun æstir í að fara) og þá var drifið í að leita tilboða. 

Betri helmingurinn í fjórhjólaferð

Niðurstaðan var hið rómaða UMI hótel. Við keyptum pakka sem innihélt nótt á hótelinu, 3ja rétta kvöldverð og morgunmat daginn eftir. Hótelið er staðfest 150 km frá Reykjavík, svo gott sem beint fyrir neðan Þorvaldseyri með stórkostlegu útsýni yfir Eyjafjallajökul. Hótelið er í eigu fjölskyldu sem tók vel á móti okkur. Hótelið var opnað 2017 og er allt hið smekklegasta í hönnun. UMI er japanska og þýðir Haf. 

Við mættum um klukkan 13:30 og spjölluðum aðeins og svo var haldið austur að Ytri Sólheimum í 2 tíma ævintýraferð á fjórhjólum. Eftir að þeir Valdi (aðalfararstjórinn) og Magnús voru búnir að kenna okkur á fjórhjólin og öryggisatriði var bara brunað af stað. Leiðin lá um móa og mela til að byrja með og eftir árfarvegi undir Þjóðveg 1 og niður á Sólheimasand. 

Ekið er sem leið liggur niður í Sólheimafjöru og þar er stoppað til að virða fyrir sér ströndina og aðeins "spíttað" þar á rennisléttum sandinum. Þaðan var haldið að flugvélar-flakinu fræga þar sem hinn heimsþekkti Justin Bieber tók upp hluta úr tónlistarmyndbandinu fyrir smellinn sinn I'll show you. Flakið af Douglas C-117 vélinni hefur ótrúlegt aðdráttarafl og var stöðugur straumur fólks af bílastæðinu við Þjóðveg 1 niður að flakinu. En vegalengdin er um 3,5 kílómetrar og því um 7 kílómetrar fram og til baka.

 

Í grein Morgunblaðsins frá 2016 segir svo frá: "Þann 21. nóv­em­ber 1973 var banda­rísk herflug­vél af gerðinni Douglas C-117 á leiðinni frá Höfn í Hornafirði til her­stöðvar­inn­ar á Kefla­vík­ur­flug­velli þegar veður fór skyndi­lega versn­andi. Flug­vél­in hafði verið að flytja varn­ing til rat­sjár­stöðvar­inn­ar við Stokksnes. Hit­inn féll niður í 10 gráðu frost, öfl­ug­ar vind­hviður skullu á flug­vél­inni og ís fór að safn­ast fyr­ir í vél henn­ar. .... Þegar flug­vél­in kom niður fyr­ir ský­in í 2.500 feta hæð sá Fletcher að þeir væru stadd­ir yfir ein­hverj­um sem „liti út eins og tunglið.“ Þar var um að ræða Sól­heimasand. Hann ákvað að gera til­raun til þess að lenda í fros­inni sand­fjör­unni. Það tókst og stöðvaðist vél­in að lok­um um sex metra frá sjón­um. Flug­vél­in var illa far­in eft­ir lend­ing­una en all­ir voru á lífi. „Þægi­leg­asta lend­ing sem ég hef tekið þátt í,“ sagði How­ard Rowley síðar en hann var í áhöfn­inni." Síðar komu fulltrúar bandaríska hersins og hirtu allt sem hægt var að hirða úr flug­vélaflak­inu og skildu síðan það sem eft­ir stóð eft­ir á Sól­heimas­andi þar sem það hef­ur verið síðan.

 

Frá sandinum er víðsýnt og fögur fjallasýn í góðu skyggni. Síðan er haldið áfram upp að fjallsrótum og upp með ánum inn í falin gljúfur þar sem grænn gróður ræður ríkjum. Loks er haldið til baka meðfram fjöllunum og þar er hringnum lokað.

 

 

Í heild sinni vorum við 2:20 mínútur í ferðinni og keyrðum 28.5 km. Á ferð vorum við 1:12 mínútur og 68 mínútur stopp. 

 

Eftir fjórhjólaferðina var haldið aftur á Hótelið en þangað vorum við komin rétt fyrir klukkan 18. Mæting í fordrykk á slaginu 18:30. Í góðra vina hópi er tíminn heldur betur fljótur að líða og áður en við áttuðum okkur á var borðið okkar tilbúið. Þegar við tékkuðum okkur inn völdum við hvaða mat við vildum. Gátum valið úr 3 gerðum af forrétti, aðalrétti og eftirrétti. Diskarnir voru flottir og maturinn virikilega bragðgóðir.