BLÓMIN TROÐA MARVAÐANN Í KIRKJUGARÐINUM – VEIÐIVÖTN 2021

Eftir nokkuð skamman undirbúningstíma (eða frá klukkan 15 á mánudegi) var haldið í Veiðivötn rétt fyrir klukkan 10 þriðjudaginn 13. Júlí 2021.  10-15 mínútum of seint samkvæmt Móður sem sat eins og þrumuský fyrstu kílómetrana út úr bænum. Töfin kom ekki til af góðu en var algerlega nauðsynleg – það þurfti að laga kaffi til að taka með í ferðina. Það var kaffilaust í Brasilíu-borg eins og segir í kvæðinu. Kaffið komið í bílinn og dunkurinn í skúffunni tómur, ekki búið að opna Nettó og því biðum við eftir að móðir fór með Tómas fyrst í kó-vid test vegna Evrópuleiks á fimmtudag og keyrði síðan kappann í vinnuna auk þess að koma við í bakaríinu. 

“Þið hefðuð nú alveg getað farið til Arnar og fengið lánað kaffi,” sagði móðir en allt leystist þetta enda bara allt í lagi að vera síðust svona einu sinni! En það var eins gott að við hlóðum bílinn um morgunninn áður en móðir lagði af stað! Að þessu sinni vorum við bara þrjú frá H20 sem fóru í Vötnin. Dr. Helga komst ekki frá vegna anna í einni, ef ekki tveimur af sínum þremur vinnum þetta sumarið. Örverpið #55 komst ekki að þessu sinni vegna anna við knattspyrnuiðkun.

En eftir þetta hökt í startinu en samt með fullan kaffibrúsa lá leiðin á Selfoss þar sem bætt var nokkrum lítrum á bílinn og áfram brunað enda enginn ástæða til að stoppa lengur á Selfossi enda Gallery Ozone lokað!

Rétt rúmlega 11 hittum við ferðafélagana Ömmu og Afa  auk Ella í Skarði hvar lögð voru blóm á leiði foreldra bæði Helgu ömmu og Ella. Það var greinilega búið að vera töluverður þurrkur í Landssveitinni og ekki veitti af því að vökva afskornu blómin vel. “Er ég búinn að vökva nóg,” spurði Helga amma Ella! “Já, ég held að blómin troði marvarðann í vatninu, “ sagði Elli blátt áfram – hnyttinn að vanda.  Eftir að fara farið á klósettið í safnaðarheimilinu héldum við að næsta stoppistað, Fossabrekkur, við Ytri–Rangá, skammt ofan við af­rétt­ar­girð­ing­una. Fossabrekkur eru gróð­ur­sæl vin í vikurauðn­inni.

Þarna bættist fjórði bíllinn hópinn Eyþór svili í félagsskap þeirra Helgu Sigríðar og Þórey Maríu. Eftir frekar stutt stopp við Fossabrekkur héldum við beint inní Vötnin góðu og vorum komin rétt fyrir um klukkan 13 til Veiðivarðanna góðu í Varðbergi. Bryndísar, Rúnars og Birgittu auk Hlyns Snæs, Kristins og Jakobs Snæs. Sjá hér skemmtilegt viðtal við Bryndísi m.a. um upphaf veiðivörslu þeirra hjóna fyrir 35 árum. Einnig birti hinn rómaði þáttur Sumarlandinn umfjöllun um Veiðvötnin sem sjá má hér.

Þegar komið var í Bjalla var klukkan bara rétt um 13:30 og ættmóðirin skellti í sig fyrsta bjórnum enda löngu komið hádegi. H20 fjölskyldan ruslaði dótinu inn, klæddi sig og græjaði stangir. Við eiginlega skyldum hina eftir í reyk enda vorum við farin af stað vel fyrir klukkan 14 (athugið formlegur veiðitími okkar hefst klukkan 15). Að sjálfsögðu var haldið suður.

Klukkan 14:12 var færið hjá Atla komið út í Ónýtavatn og klukkan 14:14 var fyrsti fiskurinn kominn á land! Það var á í fyrsta kasti hjá okkur öllum og risi ferðarinnar koma á land hjá Föður stuttu síðar. Klukkan 14:35 var Elías komin með fisk í fyrsta kasti og strax fengu bæði Móðir og Atli sinn annan fisk. Eftir þetta hægðist á. Veðrið var með mestu ágætum: Skýjað, gjóla og 11-12 gráðu hiti. Eftir þetta skot hægði á og við brenndum áfram suður. Arnarpollur 1535 (ekkert), Ónefndavatn 16:04 (ekkert), Breiðavatn 16:30 (ekkert). 

Klassísk mynd úr Veiðivötnum - 2 að veiða og einn með letingja!

Í Litla Skálavatni urðum við loksins aftur vör þar sem Atli raðaði þeim á land. Upp úr klukkan 1830 var brunað heim í Bjalla til að fá okkur að borða. Sama og áður nema með smá tvisti. Hangikjöt, uppstúf og kartöflusalat og hamborgarhryggur að auki. Ella leist ekkert á að breyta til en bætti síðan við að hann væri nú ekkert mikið fyrir hangikjöt! Meistari Elías engum líkur. Eftir matinn var brunað norður. Fyrst í Stóra Fossvatn (19:42) þar sem Atli náði einum og síðan í Litlasjó klukkan 20:40 (ekkert). Þá var haldið í Grænavatn klukkan 21:35 og til 23:55! Þar náði Atli þremur og jón einum. Þreytt og sæl héldum við heim í skála þar sem bara afi var sofnaður. Helga amma sagði það allt í lagi að við töluðum saman – afi tók bara heyrnartækið úr sambandi og þá sefur hann bara!

Nokkrir góðir urriðar

Fyrir allar aldir morgunninn eftir eða um klukkan 06:45 var ræs og við mætt á Langavatns eyrina klukkan 07:16. Það þurfti að þessu sinni ekki að bíða eftir okkur Atla heldur móður sjálfri! En Þarna náðum við í nokkrar bleikur alveg fínar. 4 stykki sem vógu 5,7 pund. 2 tímum síðar héldum við áfram suður á bóginn. 09:30 Skálvatn (ekkert), Ónýtavatn 11-13 (ekkert) en Snjóaldan skilaði sínu. 13 fiskar á land 10,5 pund. Þeir hefðu mátt vera stærri svo við héldum áfram og nældum okkur í 2 fínar bleikjur í Breiðavatni. Eftir þetta hélt ég heim með Eyþóri í pulsurnar á meðan móðir og Atli kræktu í 2 stykki í straumnum í Snjóöldunni.

Eftir matinn keyrðum við alla leið í Stóra Hraunsvatn. Hefðum nú betur getað sparað þann akstur því við höfðum hvorki erindi né erfiði þar 1925-1950  (ekkert). En það vakti athygli okkar hvað lítið vatn var í vötnunum almennt en sérstaklega Hraunsvötnin. Þá var haldið áfram Litli sjór (ekkert), Grænavatn (ekkert) enda þar í miklu roki og rigningu. Stóra skálavatn (ekkert). Það var ekki fyrr en í Litla skálavatni sem við duttum á torfu frá klukkan 22:30 til 23:40 og komu alls 12 fiskar á land sem vógu 11,1 pund (sá stærsti 1,6pund) en merkilegt var að þeir tóku alveg upp við bakkann góða – svo við í raun rétt köstuðum á og urðum nánast vör í hverju kasti. Síðan var siglt heim enda allir frekar þreyttir og veðraðir eftir daginn. Þá brá svo við að bæði Elli og Siggi voru sofnaðir og aðrir komnir í koju en Atli og ættmóðirin drifu sig á aðgerðarborðið.

Hann var tæpur þessi hjá móður - öngull í maga!

Þriðji dagurinn rann upp og við vorum mætt á bakkann í Litla skálavatni klukkan 07:10. Aftur duttum við í veislu og að þessu sinni náðum við 6stykkjum sem vógu 5pund. Klukkan 0830 héldum við í Breiðavatn þar sem engar heimtur voru og síðan í Ónefndavatn þar sem Gerða og Atli kræktu í væna fiska. Gerða landið 3punda virkilega flottum fiski. Rétt fyrir 11 brunuðum við til að taka saman enda átti Atli að vera mættur í vinnu klukkan 15 og því ekki seinna vænna að taka saman. Við Atli ákváðum að létta ömmu lífið og gera sjálfir að morgunfiskunum. “Hvar eru Jón og Atli?” spurði amma. Þeir eru að gera að sagði Gerða og stuttu síðar koma sú gamla stormandi niður á aðgerðarborðið og tók við stjórninni.

Samantekin tók stuttan tíma, veiðiskýrslan eins og að drekka vatn enda skráningar með afbrigðum góðar. Við vorum lögð af stað í bæinn rétt rúmlega 12 og komum um um klukkan 14:25. Eitt merkilegt sáum við á leiðinni – rétt eftir seinni kvíslina sáum við lítinn ref skottast yfir veginn. Gaman að því.

Takk fyrir okkur – sjáumst að ári.

 

Hér má sjá samantektina skv Föður - allir á blaði!

Og til skemmtunar hvernig var síðan veiðin á meðan Köldukinnargengið var á svæðinu?

Samkvæmt heimasíðunni kom vikan svona út:

Ágæt veiði var í 4. veiðivikunni, 2459 fiskar komu á land. Þetta er svipuð veiði í 4. viku og undanfarin ár. Í síðustu viku veiddust fleiri urriðar (1341) en bleikjur (1118). Flestir urriðar veiddust í Litlasjó, 560 en mesta bleikjuveiðin var í Snjóölduvatni (564).
Stærsti fiskur sumarsins er 13,6 pd urriði úr Ónýtavatni.

Það er ekki úr vegi að skoða hvernig svæðið lítur út og til einföldunar þá liggur svæðið norður/suður og er um 5km breitt og 20 km langt. H20 liðið stundar suðurvötnin mest en höfum þó verið að færa okkur norðar í bæði Grænavatn á Síldarplanið við Stóra Fossvatn og í Litlasjó.