Vesturgatan 2019

Við hjónin höfðum aðeins rætt að gaman væri að fara Vesturgötuna svokölluðu sem er utanvegahlaup frá Arnarfirði til Dýrafjarðar. 

Hlaupið er á Skaganum milli Arnarfjarðar og Dýrafjarðar, sem gjarnan er kenndur við Sléttanes eða Svalvoga, stundum kallaður Fjallaskagi en kannski oftast nefndur Vestfirsku alparnir. Fyrir skagann er enginn þjóðvegur en þar er stórmerkilegur og löngu landsþekktur ýtuvegur, einkaframtak Elísar Kjaran á áttunda áratugnum.

Hlaupið árið 2019 einkenndist af einmunablíðu svo mikilli að flestir ef ekki allir voru í stuttbuxum og jafnvel hlýrabol. Himinn var heiður og sólin skein allan tímann eða eins og hægt væri að segja. Geggjað veður! Á heimasíðu hlaupsins segir: "Hlaupið er niður brekku í lokin þannig að allir koma í mark af mikilli reisn."

Ferðalagið átti sér ekki langan aðdraganda. Eftir Esjugöngu fimmtudaginn 4. júlí var ákveðið að skella sér. Gerða skráði hópinn en við vorum í slagtogi með Rósu og Hákoni í ákvarðanatökum varðandi þessa ferð eins og svo margar á undanförnum árum. Gerða bókaði 4 sæti í hlaupið en aðeins eitt í rútu (fyrir sjálfan sig)! Við hin vorum sett á biðlista og vonuðum það besta.

Farið var af stað út úr bænum eftir vinnu föstudaginn 19. júlí í rjómablíðu. Strax í Kollafirðinum bárust okkur skilaboð: "Þið eruð öll komin með rútupláss". Okkur leið betur við þetta og þurftum ekki að hafa áhyggjur af því að koma okkur inn í Stapadal í startið. Keyrðum í gegnum Dalina og gistum á bænum Hóli í miðri Reykhólasveit en Hóll er gamalt uppgert einbýlishús forfeðra Hákonar. Þar var gott að vera. Á laugardagsmorgun var ákveðið að skella sér í sund áður en haldið væri til Þingeyrar. Sunddótið var í bílnum og hann var læstur og enginn lykill! Eftir u.þ.b. 10 mínútna leit fannst lykillinn góði í snyrtitöskunni hjá Hákoni og við rétt sluppum í sundið, laugin Grettislaug á Reykhólum.

Eftir morgunmat og frágang var lagt af stað um klukkan 11:15 og komið til Þingeyrar á yfirfullt tjaldsvæðið upp úr klukkan 15. En á leiðinni höfðum við stoppað bæði á Dynjandisheiðinni og við Dynjanda sjálfan. Það var mikið fjör á tjaldsvæðinu enda fjallahjólakeppnin yfir tvöfalda Vesturgötu í algleymingi en nærri allir á svæðinu voru ýmist að hlaupa eða hjóla ef ekki bæði! 

Frá Breiðablik hlupu a.m.k. 10 manns sem hér má sjá í blíðunni í Stapadal.

Á sunnudeginum var vaknað snemma, keppnisgögnin sótt og haldið af stað með rútunni klukkan 09 inn í Stapadal en sú leið tók u.þ.b. klukkutíma en ekið var yfir Hrafnseyrarheiðina. Þar tók við um klukkutíma bið eftir startinu í Vesturgötuna. Við lágum í grasinu og nutum blíðunnar og horfðum á nokkra úr tvöfaldri Vesturgötu hlaupa hjá og hvöttum þá vel enda búnir að leggja um 21 km. að baki. Fyrstu menn voru reyndar komnir hjá þegar við mættum á svæðið. Við hlupum heila Vesturgötu sem eru 24,2 kílómetrar og liggur leiðin frá Stapadal í Arnarfirði og að Sveinseyri í Dýrafirði.

 

Startið sjálft var síðan um 100 metra frá þeim stað sem við lágum á. Gengum yfir sprænuna og þar var startið. Í stuttu máli þá var þetta alveg geggjað. Veðrið dásamlegt, ef eitthvað er hægt að kvarta þá var jafnvel of heitt á kafla. En að hlaupa í svona veðri og svona stað eru forréttindi. Á leiðinni eru nokkrar vatnsstöðvar með banönum, vatni, orkudrykkjum o.fl. sem var vel í sumarhitanum. Á leiðinni eru skilti til að telja kílómetrana en á þessari leið er talið niður sem er skemmtilega öðruvísi en maður á að venjast. 

Við Svalvogsvitann bættust 10 km hlaupararnir við hópinn en þeir ræstu klukkan 11 þannig að fremstu menn náðu að taka framúr okkur skjaldbökunum í heilli Vesturgötu. En skemmtilegt var að hlaupa í gegnum hópinn sem hvatti hlaupara mjög þegar við liðum framhjá. Það er gaman að segja frá því að hann Hlynur Guðmundsson sem sigraði í 10 km hlaupinu nokkuð örugglega gerði sér lítið fyrir og skokkaði frá Sveineyri í startið við Svalvoga. Hann var 48 mínútur út eftir og 38 mínútur til baka í keppninni sjálfri! Öflugur hlaupari þar á ferð en hann ætlaði sér ekki að hlaupa í Vesturgötunni þar sem hann hafði nýlokið við Laugavegshlaupið helgina á undan þar sem hann var 7 á heildarlistanum en þegar á hólminn var komið á Þingeyri stóðst kappinn ekki mátið. 

Það eru orð að sönnu að komið sé af mikilli reisn í markið við Sveinseyri en hlaupið er niður nokkuð bratta brekku. Gamli endaði á 2:53 og Gerða og hennar hlaupafélagar á 3:08. Hákon stakk okkur auðvitað af strax í byrjun og endaði á 2:11 eða í 10 sæti á heildarlistanum. Hann var líka sá eini sem kvartaði daginn eftir um strengi í lærum!

Þegar í markið var komið fengum við far með björgunarsveitinni til Þingeyrar. Fórum í sund og nutum blíðunnar áfram. Svo var grillað fljótlega og spjallað fram eftir kvöldi. Á mánudeginum fórum við upp í Kirkjubólsdal til að skoða Múla gamla ættaróðalið. Upp úr klukkan 13 var síðan haldið heim á leið með aðeins tveimur pissutoppum sagði Hákon. Komið í bæinn um klukkan 19:15. Frábær ferð að baki. Heildarveglengd í akstri u.þ.b. 408 km x 2 og Reykhólaferðin að auki 2 x 14 km. Allt í allt ríflega 870 km þegar allt er talið.